"8. بچه‌هایی که تنها فرزند خانواده هستند و خواهر و برادری ندارند، چون همیشه از پدر و مادر خود در تمام کار‌ها و رفتار‌هایشان الگوبرداری و تقلید می‌کنند، معمولاً افرادی پرتوقع، کمال‌گرا و غیرقابل‌انعطاف هستند که فرصت کافی برای درک مفهوم همدلی کردن و از خود گذشتن به‌خاطر دیگران را نداشته‌اند.
9. باتوجه‌به اینکه تک فرزند‌ها زودتر از دیگر هم سن و سال‌های خود که چند فرزند هستند، وارد دنیای بزرگسالی می‌شوند، اغلب اوقات نمی‌توانند تجربه رفتار‌هایی را که گروه سنی آن‌ها به طور طبیعی از خود نشان می‌دهند، تجربه کنند و معمولاً رفتار‌هایی که از آن‌ها سر می‌زند، بسیار شبیه به رفتار بزرگترها است.
۱۰. کودکان تک فرزند به دلیل اینکه خواهر و برادری در زندگی شخصی خود نداشته‌اند که حامی آن‌ها باشد، از بزرگ‌ترین سرمایه حمایتی در روز‌های سخت و دشوار آینده محروم و بی‌بهره هستند.
منزوی شدن، انزوا طلبی (شخصیت اسکیزوئید)، افسردگی، اضطراب و استرس، بلوغ جنسی زودرس و … از جمله مواردی هستند که کودک تحت تأثیر تک فرزندی ممکن است با آن‌ها روبه‌رو و شود و این مسائل می‌توانند بر روی زندگی آینده او اثرگذار باشند.